Wat is “thuis”?
Vaker wordt in een zin het woordje thuis gebruikt of het wordt uitgesproken. Maar wat houdt thuis voor ons in en is er wel eens dieper over nagedacht? Het zegt immers veel over onze emotionele beleving.
De term thuis hangt aan zoveel dingen vast. Tijdens ons opgroeien is thuis daar waar wij wonen. Meestal is dit bij onze biologische ouders en heel soms is dit bij anderen die we, naargelang de tijd verloopt, tot onze dierbaren rekenen omdat zij die rol van ouders op zich hadden genomen. Later, als we zelf het nest hebben verlaten, zullen we toch nog vaak aan het ouderlijk huis refereren als thuis. Als ouders (hoe naar ook) ons later ontvallen dan voelen we ons vaak ontheemd. Dan hebben we ook wel een adres waar we op dat moment wonen en noemen dat ook vaker thuis maar niet met die emotionele inhoud als voorheen of dit gevoel volgt later.
Ik zocht het woord ontheemd even op en dit werd erover gezegd:
1) Huis en haard ontvloden 2) Verdreven 3) Verlaten 4) Zonder tehuis 5) Zonder thuis;
uit zijn vertrouwde omgeving;
en
gerelateerd aan ontheemden volgens Amnesty International:
1. (Eng: displaced persons) Vluchtelingen binnen de grenzen van het eigen land. Voorheen was displaced persons (DPs) ook een aanduiding van degenen die rond de Tweede Wereldoorlog gevlucht of verdreven waren uit hun eigen land. In Europa waren er aan het einde van de oorlog zo`n 8 miljoen DPs, onder wie vluchtelingen uit de Spaanse burgeroorlog, de…
Al met al geeft het aan dat het niet-thuis zijn op emotioneel vlak een niet behaaglijke situatie kan weerspiegelen waarbij we (tijdelijk) uit balans zijn.
Bij verhuizingen is het mijn persoonlijke ervaring dat het thuisgevoel pas komt als ik er alle seizoenen een keer heb meegemaakt. “Een woning moet je passen als een schoen!” zeg ik wel eens. Dus het kan gebeuren dat bij tijdelijke bewoning dit gevoel uitblijft of dat een woning gewoon niet dat biedt wat je er hoopte te vinden.
Thuis kan ongeacht waar en in welk land ook zijn, maar over het algemeen daar waar je dierbaren waarmee je het leven deelt zich bevinden, of daar waar jij je het gelukkigst voelt. En deze beleving is heel individueel. Sommigen willen gewoon dichtbij hun familie of geboorteplek blijven.
Maar thuis kan zoveel meer betekenissen hebben. Thuis kan ook staan voor locaties waar we ons gewoon prettig voelen. Het gevoel van thuis komen als we in de vrije natuur zijn, een landschap dat tot de verbeelding spreekt en waar je niet uitgekeken raakt en zoveel te ontdekken valt of zoveel rust te vinden is. Dan voel ik mij ook thuis en dat kan ongeacht welk land zijn. “Plant mij maar in de natuur en ik vermaak mij wel!” heb ik zo vaak uitgesproken. Maar dit zeg ik meestal pas als die omgeving bepaalde elementen bevat of wanneer deze voor mijn gevoel een bepaalde energie uitstraalt. Zelfs geuren kunnen mijn gedachten op bepaalde momenten naar de door mij zo geliefde rustige bossen leiden, zoals de geur van bosgrond of klam mos. De geur van de Madonna-lelie voert mij terug naar mijn verblijf in Engeland in Wales en die prachtige cottage waar ik verbleef en de algehele sfeer die daar heerste. Sommigen krijgen dit gevoel wanneer zij zich in de nabijheid van bepaalde dieren bevinden. Ik kan zelf het thuisgevoel bijvoorbeeld ook ervaren als ik veel aansluiting voel bij bepaalde mensen of in dorpen met bepaalde sferen. Dan kan ik mij thuis voelen.
Wat veroorzaakt dit geluksgevoel bij ons? Het gevoel ergens eigenlijk niet weg te willen en dat het ons iets essentieels vertelt? Zou dit te maken kunnen hebben met eerder opgedane ervaringen die wij ons niet meer herinneren? Ervaringen uit onze vroege jeugd of wellicht uit eerdere levens onder zelfde omstandigheden of op soortgelijke of misschien zelfs exact die locaties? Sferen die ooit belangrijk voor ons waren? Het gevoel van verbinding met culturen, omgevingen of objecten uit vervlogen tijden? Verklaren kunnen we het vaak niet, maar voelen doen we het wel.
Toch zal niet iedereen thuis met hetzelfde fijne gevoel ervaren omdat het soms herinneringen oproept die men liefst snel weer vergeet en nooit meer mee wil maken. Dergelijke plekken of herinneringen kunnen je evengoed juist weg willen laten rennen van bepaalde plekken die je op je pad tegenkomt. Hetzij omdat je ze ziet, ruikt, voelt, mensen of zaken die je ermee associeert of herinneren aan nare ervaringen. Maar ook dat zijn zaken die in onszelf moeten helen en op de route naar het thuis komen in ons zelf liggen zodat er weer ruimte komt onze Unieke Zelf echt te ervaren en te beleven, te Zijn. Het besef dat dit nodig is om dichter bij jezelf te komen is een eerste stap om deze nare (herhaling van) beleving(en) voorgoed uit te kunnen vlakken en ruimte te kunnen scheppen om jezelf echt te leren kennen. Ja, het vraagt soms moed om deze stap met jezelf aan te gaan, maar gelukkig gebeurt dit soms ook geleidelijk door positieve dingen die in ons leven gebeuren en die ons helpen bij de bewustwording. Mooie ervaringen die een ander licht op iets werpen, mensen die ons pad kruisen, liefde en hartelijkheid die wij ontvangen en ons weer laten genieten en, niet te vergeten, de wijsheid die wij eruit verkrijgen, stap voor stap.
We leven nu in een tijd waarin we op veel manieren worden aangespoord onszelf, onze Unieke Zelf, beter te leren kennen en hier eens bewust bij stil te staan. De periode waarin we nu leven werpt ons terug op onszelf. We worden ons weer bewust van onze kracht, onze compassie, onze kernpunten en worden aangespoord om in onze kracht te staan. Juist nu, in het corona-tijdperk, wordt er veel van onze vermogens verlangd om er samen op een goede manier doorheen te komen. We worden geconfronteerd met onze sterke en zwakke punten en moeten hierin een weg vinden. De groei van onze bewustwording en het besef van het belang van saamhorigheid en loyaliteit aan elkaar zijn belangrijker dan ooit. En heel misschien brengt het een gunstige verandering in de hele samenleving teweeg waarbij door deze processen verbeteringen op alle terreinen komen en de tweedeling tussen de mensen zich weer meer gaat richten op eenheid waar iedereen en de wereld mee gebaat is. De maatregelen vanwege COVID-19 dwingen ons automatisch hierbij stil te staan en onze ware zelf weer te leren herkennen en constructief in de wereld toe te passen. Als we dit goed beseffen dan komen we langzaam aan weer thuis in onszelf, onze Unieke Zelf, de weg waar we door alle signalen om ons heen naartoe geleid worden.
29 april 2020 M. Lucas
(Laat helemaal onderaan een like achter als je vindt dat de tekst het verdient. Dank je!)
