We denken en piekeren heel wat af in ons leven. We meten onszelf vaak aan de verwachtingen en hebben onszelf een keurslijf aangemeten om maar te voldoen aan de voorwaarden van de huidige maatschappij. We leven zo jachtig omdat we dit automatisch laten gebeuren, maar ook omdat we menen dat dit nodig is om onze rol(len) in het leven te kunnen aannemen en zo onze doelen te kunnen bereiken. Soms menen we dat omstandigheden het voor ons onmogelijk maken geheel onszelf te zijn. Gaandeweg hebben we op momenten niet in de gaten dat onze eigen identiteit onbedoeld begint te veranderen en dat dit ook een weerslag heeft op onze omgeving. Soms beseffen we dit niet en soms weten we dat wel. We weten dan niet hoe we ons eigen gezicht kunnen behouden om tegelijkertijd niet te worden beoordeeld of veroordeeld omdat onze visie anders is. We vrezen voor afwijzing, voor niet actueel zijn, voor eenzaam zijn of om bijvoorbeeld vervangen te worden door iemand die wel aan dat profiel voldoet. We vergeten dan gelukkig te zijn met wie wij zelf zijn en dat een ander ook te gunnen.
Inwendig zouden we het soms anders willen. We leggen onszelf beperkingen op en hebben dat proces vaak niet eens in de gaten. We zitten dan zo in de sneltrein dat de kleine mooie dingen van het leven aan ons voorbij lijken te gaan. Ineens lijkt dan zoveel tijd verstreken waarin we ook echt hadden kunnen genieten van alle vruchten van het leven; de kleine dingen die ertoe doen. In plaats daarvan maken we ons druk om futiliteiten en weten we als geen ander wat niet klopt aan iemand anders, maar tegelijkertijd houden we onszelf vaak ook geen spiegel voor.
Het kan natuurlijk ook anders. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Uiteindelijk ben je je eigen navigator en de route bepaal je zelf. Maar kennen wij onszelf voldoende om een voor ons juiste richting in alles te kiezen? Kennen we onze sterke en zwakke punten? Kennen we onze competenties? En wanneer we dit weten, durven we dan uniek te zijn, dus misschien anders dan de rest van de groep waarbinnen we ons bewegen zonder dat wij afbreuk gaan doen aan onszelf of met verontschuldigingen komen (ook naar onszelf)?
We vergeten soms dat iedereen vanuit een eigen perspectief de wereld en de eigen omstandigheden beziet. De andere mening van iemand kan waar zijn voor die persoon maar kan tegelijkertijd niet geheel met ons eigen beeld kloppen of totaal niet inpasbaar zijn. Dat neemt niet weg dat de visie van die ander even waardevol is voor die persoon en diens omstandigheden. Het is daarom altijd belangrijk zelf afwegingen te maken in de informatie die naar ons toekomt en eigen keuzes hierbinnen te maken. Soms overlappen visies en kunnen we daaruit ideeën destilleren die ook in onze eigen visie passen en soms is dit geheel niet het geval. Niet nodig om je dan schuldig of bezwaard te voelen als je het voor jezelf anders ziet. Zolang jij met respect naar anderen handelt en ook jezelf een spiegel durft voor te houden om te zien of je echt in harmonie bent met wie jij bent, dan kun jij hierin je eigen pad kiezen.
Binnen beroepen zijn wij natuurlijk ook afhankelijk van de opdracht die wij daar vervullen. Het beroep dat wij vervullen of gekozen hebben en de taken die wij daarbinnen verrichten. Hierin ben je uiteraard niet altijd vrij hier een eigen invulling aan te geven. Maar het is wel zo dat je liefst een beroep uitoefent dat bij je past en waarbij je achter de filosofie van het bedrijf of de instantie kunt staan. Wellicht past de functie die jij vervult niet geheel bij je of zou je een soortgelijke functie liever uitvoeren bij een geheel andere bedrijfstak. Misschien ben je zelfs nog op zoek in welke richting jij in de toekomst een beroep wilt gaan uitvoeren. Maar hoe meet je dit?
In volgende artikelen zal ik tools aanreiken die je kunnen helpen je competenties te bepalen en je te helpen te zien waarmee je in je eigen kracht staat.
27 februari 2019 M. Lucas
(Laat helemaal onderaan een like achter als je vindt dat de tekst het verdient. Dank je!)
